Δαγοβέρτος

(Dagobert).Όνομα Φράγκων βασιλιάδων. 1. Δ. Α’ (610; – 638;). Βασιλιάς των Φράγκων (629-638), ο τελευταίος της δυναστείας των Μεροβιγγείων. Γιος του βασιλιά Κλοθαρίου Β’, έγινε το 622 συμβασιλιάς και πήρε την Αυστρασία. Μετά τον θάνατο του πατέρα του (629) έδωσε στον αδελφό του Καριβέρτο μόνο την Ακουιτανία (628) και αυτός κράτησε το μεγαλύτερο μέρος του βασιλείου. Το 630, μετά τον θάνατο του Καριβέρτου κυβέρνησε μόνος του το βασίλειο των Φράγκων. Βασιλιάς συνετός και ευσεβής, αποκατέστησε την ενότητα του βασιλείου και προσπάθησε να επιβάλει την τάξη στον δικαστικό, στον οικονομικό και στον εκκλησιαστικό τομέα, ενώ ανέπτυξε και το εμπόριο. 2. Δ. Β’, ο Νεότερος (652 – 678). Βασιλιάς των Φράγκων της Αυστρασίας (676-678) και άγιος της Δυτ. Εκκλησίας. Γιος του Σιγιβέρτου Γ’ και εγγονός του Δ. Α’, κλείστηκε μετά τον θάνατο του πατέρα του σε ιρλανδικό μοναστήρι από τον αυλάρχη Γριμοάλδο που ήθελε να ανεβάσει στον θρόνο τον γιο του Χιλδεβέρτο. Ο βασιλιάς της Γαλλίας Κλόβης Β’ πήρε εκδίκηση για τον Δ., σκότωσε τον Γριμοάλδο και κήρυξε έκπτωτο τον γιο του. Ο Δ. ανέβηκε στον θρόνο των Αυστρασιανών το 676 και βασίλευσε έως τη δολοφονία του το 678. 3. Δ. Γ’ (699 – 715). Βασιλιάς της Νευστρίας και της Βουργουνδίας (711-715). Γιος του Χιλδεβέρτου Γ’, διαδέχτηκε τον πατέρα του το 711 υπό την κηδεμονία του διάσημου αυλικού Παπίνου του Ερστράλ και μετά τον θάνατο αυτού, υπό την κηδεμονία της χήρας του Πλεκτρούδης (714-715). Τον διαδέχτηκε ο Χιλπερίχος Β’.